tüýkürmek

işlik

1) Agyz boşlugyna ýygnanan tüýküligi «tüf» edip çykarmak.

∙ Çilimini yzly-yzyna çekip, ýere bir-iki ýola tüýkürdi-de, tüpeňini alyp, boýnundan asdy. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

∙ Şu ýerde onuň gahary hem gelip, ýüzüni bir ýanlyga sowdy-da, «tüf» edip tüýkürdi. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)

2) Dini düşünjä görä: «göz degmesin» diýen manyda «tüf tüf» etmek, tüflemek.

◊ bir çukura tüýkürmek — Bir zat barada agyz birikdirmek, belli bir karara gelmek, wadalaşmak, şertleşmek.

∙ Hemmesi bir çukura tüýkürişip, şu gün agşam oba şurany ýitirim etmegi maslahat etdiler. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

∙ Bir çukura tüýkürip-de, Bir leşeliň biz, barymyz. (B. Kerbabaýew, Pozmalar)

◊ ýaka tüýkürmek — seret ýaka

◊ ýüzüne tüýkürmek — seret ýüz 1